Welke informatie verzamelen de auto’s van Google Streetview?

Welke informatie verzamelen de auto’s van Google streetview?

Google streetview is al enige jaren in gebruik en begint steeds meer ingeburgerd te raken in het hedendaagse digitale leven. Google heeft de daarvoor noodzakelijke informatie verzameld via auto’s en fietsen die wereldwijd rondrijden om overal foto’s te kunnen maken van de omgeving. De vraag die echter gesteld kan worden is of dat de enige informatie is die Goole verzamelt en wat ertegen te doen zou zijn als men meer informatie zou vergaren dan wordt beweerd. In dit artikel kunt u hier meer over lezen.

Sinds 2007 zijn de auto’s van Google streetview beelden aan het verzamelen van de wegen en hun omgeving. Ook Nederland wordt zo al enkele jaren in kaart gebracht; een mooi moment om eens stil te staan bij de vraag om welke informatie het hier nu eigenlijk gaat. De meeste ophef is ontstaan toen de federale Duitse toezichthouder informatie verzocht over de vraag welke informatie Google verzamelde in het kader van zijn streetview-project. Daarop bleek dat Google meer deed dan alleen de omgeving fotograferen; in de auto’s bevond zich ook apparatuur die in staat was om gegevens van lokale WiFi-netwerken op te pikken en op te slaan. Google beweerde eerst nog geen communicatiegegevens op te vangen, maar dit bleek twee weken later niet waar te zijn. Google heeft wel prompt toegegeven dat het fout was en de gegevens verwijderd.

Deze fout in de inrichting van het technische systeem heeft ervoor gezorgd dat Google in verscheidene landen problemen kreeg. Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) – zie ook mijn artikel over de Wet bescherming persoonsgegevens – heeft Google een last onder dwangsom opgelegd omdat het bedrijf iedere relevante bepaling uit de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) had overtreden. Een last onder dwangsom houdt in dat Google een bepaalde periode kreeg om de situatie in overeenstemming te brengen met de wet. Als men dit niet tijdig voor elkaar kreeg, was men gelijk een boete aan het CBP verschuldigd. Al deze opschudding zorgde ervoor dat Google streetview in verschillende landen onder de loep werd genomen.

Naast deze communicatiegegevens heeft de apparatuur in de auto’s van Google streetview ook de unieke identificatienummers van alle draadloze routers (Mac-adressen genoemd) geregistreerd en hun geografische locatie opgeslagen, zowel van beveiligde als van onbeveiligde netwerken. Door het vastleggen van deze adressen kan Google eenvoudig bepalen waar iemand zich bevindt, door vast te stellen met welke router iemand gebruik maakt van Google’s diensten. Als men weet via welke router iemand contact heeft, kent men daarmee tevens de locatie van die persoon.

Ook voor het verzamelen van deze gegevens is Google op de vingers getikt. Toch is het bedrijf er niet helemaal mee gestopt; het heeft een soort opt-out systeem geïntroduceerd. Een opt-out systeem houdt in dat het Mac-adres en de locatie van een router worden vastgelegd, tenzij de eigenaar ervan aan Google laat weten dat hij dat niet wil. Naast het onveranderbare Mac-adres heeft iedere router namelijk ook een veranderbare naam. Als iemand voor deze naam de woorden ‘no map’ toevoegt, zal Google de naam en locatie van het adres niet langer bewaren. Op deze manier kan iemand dus aan Google laten weten dat hij niet wil dat men het Mac-adres en de locatie van zijn router vastlegt.

Naast het vastleggen van de bovengenoemde informatie maken de auto’s van Google streetview dus ook beeldmateriaal van de wegen en hun omgeving. Op deze foto’s staan dan beelden van alle op dat moment aanwezige personen, auto’s en huizen. Google wil geen persoonsgegevens verzamelen, omdat men dan aan veel strengere eisen moet voldoen. Dit voorkomt men door ervoor te zorgen dat de hoofden van de mensen en de kentekenplaten van de auto’s die in beeld komen worden vervaagd. Er kan nog uitgebreid worden gediscussieerd of Google hiermee wel voldoende moeite doet om geen persoonsgegevens te verzamelen. Hierover leest u meer in het artikel van volgende week.

Lees ook de andere artikelen van mr. Sophia Sipkens.