De macht van Google

De macht van Google.

Wanneer je mensen op straat vraagt wat de eerst zoekmachine is die hen te binnen schiet, zal bijna iedereen Google noemen. Google is al jaren de bekendste zoekmachine, maar hoe heeft hij zoveel bekendheid kunnen krijgen? Is het alleen een goede zoekmachine, of is er een andere reden voor de bekendheid ervan? In dit artikel zal ik ook ingaan op de vraag waarom deze zoekmachine een interessant onderwerp is voor een ICT-jurist.

Google werd gelanceerd in 1997 en is eigendom van Google Inc. De zoekmachine is bedacht door twee promovendi van Stanford en viel op door een hoge kwaliteit, een simpel uiterlijk en veel gebruiksgemak. Hierdoor werd de zoekmachine al gauw populair ten koste van de toenmalige nummer één, AltaVista. Een ander voordeel Google’s eerste versie was dat men geen schreeuwerige advertenties tegenkwam, zoals bij de andere zoekmachines toen wél het geval was.

De uitkomsten van een zoekopdracht worden gerangschikt op basis van een combinatie van geoctrooieerde algoritmes die samen PageRank worden genoemd. In totaal heeft Google ruim 200 algoritmes waarvan er ongeveer 150 bekend zijn. Deze algoritmes bepalen de kwaliteit van een website aan de hand van onder andere het aantal links dat naar een pagina verwijst en de plek waarop deze links staan (hoe beter de pagina waarop de link staat, hoe meer waarde de link heeft). Ook het aantal “hits” (bezoeken) speelt een rol bij de plaatsing van een website in de zoekresultaten.

Google Inc. is begonnen met alleen een zoekmachine, maar heeft zijn dienstverlening uitgebreid. Al snel werd gmail gelanceerd. Een paar jaar later werd daar de browser Google Chrome aan toegevoegd. Hierna werden Cloud-dienstverleningen ingevoegd met Google docs en onlangs is daar het sociale mediaplatform Google+ bij gekomen. De populariteit van Google+ laat echter nog te wensen over, omdat dit platform nog niet voldoende kan concurreren met soortgelijke diensten als Facebook en Twitter.

Evenals veel andere grote bedrijven vaart Google zijn eigen koers. Dit leidt soms tot conflicten die alleen kunnen worden beslecht door een rechter. Een groot bedrijf als Google zal niet snel toegeven dat het iets doet wat niet helemaal is toegelaten, en daarom in de meeste gevallen doorprocederen tot de hoogste rechterlijke instantie. Men heeft er het geld voor en zal sommige zaken dan ook onterecht winnen omdat de tegenpartij niet zo’n lange financiële adem heeft. Een laatste zaak die grote belangstelling verwierf, werd begin dit jaar aan het Europese Hof van Justitie (HvJ) voorgelegd (zie in dit kader mijn artikel over het HvJ). Hierbij ging het om de mogelijkheid om zoekresultaten verwijderd te krijgen; het zogenoemde recht om vergeten te worden. Het grootste deel van de rechtszaken wordt evenwel tussen Google en Apple gevoerd.

De komende weken zal ik enkele belangrijke en interessante Google-rechtszaken bespreken. Alvorens ik echter op sommige arresten kan ingaan, zal ik enkele achtergrondartikelen schrijven over de betreffende onderwerpen. Enkele voorbeelden hiervan zijn de zaak omtrent de Google AdWords (hiervoor zal ik een artikel over het merkenrecht publiceren), het zojuist genoemde recht om vergeten te worden, en de rechtszaak tegen het vergaren door Google van extra informatie door de auto’s die rondrijden voor de Google streetview. Wanneer u deze artikelen leest zal het u opvallen dat veel van deze zaken hebben te maken met geschonden privacyrechten. Helaas is al meer dan eens gebleken dat Google het niet zo nauw neemt met onze privacyrechten. Ik zal daarom ook een artikel aan Google’s privacyvoorwaarden besteden.

Lees ook de andere artikelen van mr. Sophia Sipkens.